به نظر نگارنده شاید ازمظلوم ترین امام زاده های مدفون درخاک ایران، حضرت ابراهیم بن موسی بن جعفر(ع) و فرزندش حضرت‌اسماعیل(ع) می باشند؛چرا که با این همه عظمت وگستردگی کرامات هنوز گنجی مدفون در زیر آوار غربتند و این در حالی  است که این امام زادگان  بزرگوار گره‌گشای مردمند و کراماتشان زینت بخش دل وجان عارفان ودل سوختگان است وحدیث شهرتشان برجای‌جای سرزمین ایران طنین انداخته وپناهگاه خاص وعام اند.

سخن بسیاراست ودرد دل بی شمار ولی همین قدر متذکّر شویم که حضرت ابراهیم بن موسی بن جعفر(ع) در روستای «بیدهند» واقع در منطقه‌ی نطنز دارای قدمگاهی است مشهور ومعروف.

 این بنده درسال 1380درمعیّت هیئت امنای زحمتکش ومعتقد آستان مقدّس وتعدادی از ارادتمندان برای زیارت این قدمگاه باعظمت به روستای بیدهند مشرّف شدم. اهالی روستای بیدهند اعتقاد وایمان عجیبی به این قدمگاه دارند؛ به گونه‌ای که وقتی ما در مسجد این محل هنگام نمازجماعت حضورپیداکردیم  و از بزرگان و عزیزان نمازگزار درمورد قدمگاه سؤال کردیم همه بدون استثنا این قدمگاه را به عظمت یاد کردند.

    در خدمت  امام  جماعت این محل رسیدیم واز محضر ایشان در مورد قدمگاه سؤال کردیم. ایشان توضیح دادند که وقتی سادات علوی  در مسیر حرکت خود از مدینه به ایران می‌آیند تا به خدمت حضرت علی بن موسی الرّضا(ع) برسند، در مسیر خود با دشمنان و بدخواهان اهل بیت(علیهم‌السلام) روبرو می‌شوند ودرگیری و زد وخورد به وجود می‌آید. بنابراین آن بزرگواران به خاطر به وجود نیامدن درگیری، اغلب از راه‌های انحرافی  مسیر خود را انتخاب می‌کنند وبه کوه وبیابان می زنند ولی باز در مسیر حرکت در مناطق مختلف ایران به شهادت می‌رسند. یکی از این درگیری‌ها دردامنه‌ی کوه‌های کرکس در روستای  بیدهند واقع  در منطقه نطنز رخ می‌دهد  که بر اثر  این در گیری  برادرحضرت ابراهیم (ع)یعنی حضرت سلیمان (ع)شهید می‌شوند و برادر بزرگوارشان حضرت ابراهیم(ع)در همان منطقه ایشان را دفن می‌کنند .

حضرت ابراهیم(ع) در مسیر حرکت کوهستانی  خود در بالای کوهی حدود یک کیلومتر بالاتر از روستای بیدهند توقّفی دارند ودر زیر درختی استراحت می کنند، واین درخت از آن زمان به یادگار مانده است. قدمت این درخت بسیار زیاد و تنه اش بسیار تنومند ودرمجموع بسیار شگفت انگیز است.

تصویر این درخت که از زاویه‌ی بالا گرفته شده در پشت جلد کتاب آمده است.

 در کنار درخت با وجود فضای کوهستانی،مردم معتقد و ارادتمند به خاندان رسالت، زمین مسطّح و نسبتاً وسیعی آماده کرده‌اند که محلّ تعزیه خوانی،پختن نذری وتوسّل است.

 اهالی وامام جماعت روستای بیدهند، اعتقاد عجیبی به این قدمگاه  دارند و هر وقت حاجت و خواسته‌ی بزرگی (مثل بارندگی و…)داشته‌باشند به  آن جا می‌روند و به فرزند موسی بن جعفر(ع) متوسّل می‌شوند و جالب است بدانید که بنا به گفته تمامی اهالی، هیچ گاه دست خالی از این قدمگاه برنگشته‌اند. همچنین یکی از نمازگزاران مسجد تعریف کرد که:یک بار برای دعای باران به آن قدمگاه مقدّس رفته بودیم وبه فرزند موسی بن جعفر (ع)متوسّل شدیم. از کوه پایین نیامده ابرهای باران زا در آسمان پیدا شد وشروع به باریدن نمود.

 ای آنکه توتیاست قدمگاه فاخرت

                                 چشم امید من به تو، دنیا وآخرت        

        دستم تهی و راه دراز و خطر زیاد

                                دستم بگیر ولطف نما جان مادرت

                                                                                                                      «نگارنده»